Kelderschatten te Beugen op 15 september met zijn zestienen, bij LCP. Een jaarlijks terugkerend spektakel, en dat was het zeker dit jaar. Twaalf wijnen mochten onze verwende papillen prikkelen en er zaten verrassingen bij.
Onderstaand treffen jullie het wat beduimelde proefformulier van scribent, met het keurige beoordelingsformulier van Anita daarbij. Anita, is naast nieuwbakken groot-officier, ook penningmeester, en jullie begrijpen dus waarom zij dat is en niet ondergetekende.
Het werd, denk ik de mooiste kelderschattenproeverij ooit. Van iedere soort was slechts één fles aanwezig, schrapen dus, maar de kwaliteit van de wijnen ……prachtig vaak.
Ik ga niet in detail in op alle wijnen maar beperk me tot beschouwende opmerkingen. De eerste van Frans en Hetty was direct een zeldzame witte keiebijter uit de één na kleinste appelatie van Frankrijk: Palette. Ik vond hem prachtig met 17 1/2, maar vond weinig steun gezien de score van 13,8 gemiddeld. Vrienden Google eens Chateau Simone. De Reichsrad van Buhl was een gewone Riesling Trocken uit hetzelfde jaar 2015 als zijn/haar tegenstrever van Sybille Kunz uit de Moezel, een Kabinett. Heel duidelijk was de winst voor Sybille. Zo vitaal nog tegen de vermoeid ruikende en smakende Pfalzer wijn.
Vervolgens twee wijnen van de afgelopen wijnreis naar Baden en Württemberg. De eerste wit, van de Käferkopf. Een gewürztraminer van Kees en Anja uit 2022, vulkanische grond. Goed scorend gemiddeld met 15,2. Persoonlijk vond ik hem wat dun, en scoorde significant lager. De tweede wijn van Hans en Marijke was rood, een Grosser Gewächs, uit Württemberg uit 2018. Het huis Dicker Franz, druivensoorten Blaufränkisch. Absoluut geen hoogvlieger, wel qua prijs. Score gemiddeld 14,9.
Een tussendoortje kwam uit India: de Sula Dindori reserve Shiraz 2021, meegenomen door Menno. Niet groots maar zo interessant, gem. 13,4.
Terug naar Frankrijk, naar Cahors, het land van de Cot, aan de Lot. Jeroen was daar net op studiereis geweest en scoorde daar de beroemde Chateau de Cèdre 2021. Grootse wijn met 15,6 moest hij echter optornen tegen een 31 jaar ouder broertje. De prestige van de Cèdre uit 1990 dus, gevonden in de krochten van uw schrijver, ver weg, maar nog zo verwoestend mooi en vitaal. Winst dus voor de klassieke 90-er met een gem. topscore van de avond: 17,2.
De op papier absolute topper van de avond werd ingebracht door Kristian. De Banfi Brunello di Montalcino uit 2014. Een foutloze topper, die 17,0 gemiddeld scoorde. Bedankt Kristian dat je deze wijn hebt meegenomen. Brunello blijft genieten.
Frans en Hetty hadden de anciënniteitswinst van de avond. Uit 1964. Een Barolo Nizzo 1964. Echter…… dit is geen Nebbiolo maar een Barbera, en dat vertaalde zich in de kleur(loosheid). Maar zeker niet ongenietbaar, score dus mogelijk: 11,5. Als een soort genoegdoening schonken Frans en Hetty nog een 1985 Nebbiolo Barolo, die veel beter was maar niet, vanwege ernstige papilmoeheid, beoordeeld werd. Mijn score 15 1/2.
Als toetje met een verhaal schonk Marcel een Banyuls L’Etoile grand cru 2013. Hij was met gezin in augustus op vakantie in de streek toen een allesverzengende bosbrand hen dwong hals over kop de camping te verlaten. Dat lukte hen gelukkig met redding zelfs van de geproefde Banyuls, die gem. 16 scoorde. Goede wijn alleen wat alcoholische scherpte.
Het kaasbuffet werd nog opgesierd door wat niet benoemenswaardig rood, het was laat, en we waren dankbaar voor weer een mooie proeverij, de Patte waardig.
Harry Daudeij, bailli
